Dag 17, zondag 4 juni
Door: Arie jr
Blijf op de hoogte en volg Arie
04 Juni 2017 | Frankrijk, Moustey
Gistermiddag verlieten we St Emilion met een diep gevoel van bewondering voor de middeleeuwse mens, die onder de stad een hele kerk heeft uitgehouwd (zie foto's onder het blog). Terwijl boven de grond de wijncommercie en de horeca met stevige prijzen goede zaken doen, is er onder de grond een andere wereld, waar menig wijntoerist geen idee van heeft. Onze reis had geen religieus doel, maar het raakt ons toch, de kerken, abdijen, kloosters. De St Jacobsroute naar Santiago heeft grote gevolgen gehad voor de ontwikkeling van de omgeving. We besloten niet in St Emilion te overnachten, want veel te duur, maar 10 kilometer zuidwaarts in Branne, een klein stadje aan de Dordogne. In de stromende regen werden we opgehaald door onze gastheer van de chambre d'hôte, een klein mannetje van eind 60, die zijn uiterste best deed om Engels te praten. I will put ze luggage in ze car, you follow me, ze house is on ze hill. Ik moet meteen denken aan Inspecteur Clouseau: Ze pheune is ringingue. Maar zei hij nou 'on ze hill'? En ja, fokkerdefok, steil omhoog, in de regen, alsof we nog niet genoeg gestraft waren. Zonder bagage is het wel een stuk makkelijker. Maar we werden beloond met een hartelijke ontvangst door gastheer en -vrouw, in een prachtig groot Frans huis, met een magnifiek uitzicht over de Dordogne, en met een koud biertje. Heineken. Des Pays-Bas, zeiden we enthousiast, hoewel onze pelgrimslokdarmen beter gewend zijn aan abdijbier. Maar dat zeiden we er natuurlijk niet bij. No, zei ons mannetje, from Europe. Hij bleek voorstander te zijn van één Europa, zonder landsgrenzen. Sympathieke man. We werden uitgenodigd voor het avondeten, en dat was een bijzondere ervaring. Onze gastvrouw en -heer deden hun uiterste best om Engels te praten, en ik Frans, om mijn lessen Frans in praktijk te brengen. Dat gaf menig Babylonische spraakverwarring, maar het was reuzegezellig. De wijn vloeide, we kregen salade van heerlijke sappige tomaten, zalm, rijst en kaas en stokbrood toe. Na dit gastronomisch orgasme trokken we ons terug naar onze kamer voor enige contemplatie. Het verslag vergt enige concentratie maar de vertering van het eten en de wijn kostte zoveel energie dat ik de hele tijd in slaap dommelde.
Vanmorgen verlieten we ons chambre d'hôte. We gingen eerst langs de bakker, voor ons dagelijks gebakje bij de koffie straks, en ik zag dat onze gastheer had gebeld. Bleek dat mijn vader zijn telefoonoplader had laten liggen. Ze kwamen hem meteen brengen. Dat kostte mijn vader boetedoening: bier trakteren aan eind van de dag, en een bezoek aan een abdij, iets buiten onze route, maar zeer de moeite waard. De abdij van Sauve-Majeure, gesticht in de 11e eeuw en nu een ruïne, heeft veel bedevaartgangers aangetrokken. Het was een machtige abdij, die priorijen bezat van Spanje tot in Engeland. Die grandeur was nog steeds te zien. Prachtige kapitelen van griffioenen, monsters, zeemeerminnen - zie mijn Facebook voor een fotoselectie - en een hoge toren die tot bovenaan kon worden beklommen. Een paar honderd treden op en af, dat is wel genoeg boetedoening voor mijn vader (het biertje is vanavond voldaan). O ja, wat ook leuk is om te vertellen is dat de route naar de abdij liep over een fietspad dat was aangelegd op een oude spoorbaan en liep door een mooi bos. Oude stationnetjes doen nu dienst als woonhuis. We fietsten zelfs door een spoortunnel. Het ging in ieder geval als een trein.
In de middag verlieten we de wijnvelden, die de eigenaren geen windeieren leggen gezien de vele chateaus en landhuizen. We gingen Les Landes binnen, een vlak en uitgestrekt, dunbevolkt bosgebied. Veel pelgrims maakten vroeger liever een omweg want het gebied was vol gevaren: moerassen, zandverstuivingen en wolven. Wij durven het wel aan. We voelen ons beschermd door onze Jacobschelpen en door de liefdevolle en meelevende gedachten van onze blog-volgers.
-
04 Juni 2017 - 23:05
Terry En Dorien:
Met regelmaat lezen we jullie verslag, prachtig! Wat een belevenissen, het lezen meer dan waard. Respect voor jullie energie, we zijn eerlijk geen optie voor ons maar we beleven het mee. Veel mooie ervaringen nog toegewenst en vooral een veilige tocht, tot het einddoel.
Hartelijke groet van Dorien en Terry -
05 Juni 2017 - 05:28
Joke:
Goede morgen heren weer een geweldig mooi verslag
Arie je hebt schrijvers talent!
Wens jullie heel veel sterkte met de fietstocht.
Geniet ervan, hoe gaat het met de " billen" ?
Geen last van blaren?
-
05 Juni 2017 - 12:32
Harm:
Nog even Arie en dan komt Spanje al in zicht. Hopelijk krijgen de kuiten even rust in les landes, voordat je aan de Spaanse kuitenbijters gaat beginnen. Succes met trappen en prachtig dat jullie zo genieten....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley