Dag 11, maandag 29 mei
Door: Arie jr
Blijf op de hoogte en volg Arie
29 Mei 2017 | Frankrijk, Tours
Eerst een bericht voor Pol en Erika, onze Mechelse vrienden op de fiets: hartstikke leuk dat jullie ons volgen, en we missen geen schijfje met Heerlen erop.
Vandaag was een stuk minder heet. Er vielen zelfs een paar regendruppels, te weinig voor een regenjas. Ook het parcours was redelijk ontspannen, geen zelfkastijding hellingen. Er waren geen verleidingen op ons pad, dus dit wordt geen smeuïg verslag. We gaan vanavond wel bij de nonnen slapen, dus wie weet wat er nog gaat gebeuren. Er waren wel twee hindernissen opgeworpen op onze route: een brug over het spoor die er niet meer was en een wegopbreking. Maar daar vangen ze ons niet mee! Twee pelgrims met een perfect richtingsgevoel, voorzien van GPS en maps.me, laten zich niet verdwalen.
Ik kwam er gisteren niet aan toe, maar we bezochten een kerk met 15e eeuwse muurschilderingen van een dance macabre. De sleutel van de kerk moesten we eerst ergens ophalen. De dance macabre was geschilderd na de grote pestepidemie. Voor de dood is iedereen gelijk en in een macabere optocht wordt iedereen door zijn dood meegenomen: van paus, kardinaal, koning, edelman, soldaat en boer. Vandaag bezochten we een kerk met prachtige oude gebrandschilderde ramen, waarvan één van Maria, gemaakt in 1150. Mijn bierglazen gaan niet zolang mee. Onderweg komen we vaak onze apostel Jacob tegen, in het Frans Saint Jacques. In kerken, kapellen, beeldhouwwerken. Alles om de pelgrim de weg naar Santiago te wijzen. Vanavond kwamen we aan in Tours, we zitten in Midden-Frankrijk, ruim 900 km gefietst. We hebben 1/3 deel van de route achter de rug. We overnachten bij de zusters van de basiliek van St. Martin, midden in de stad. Voor 30 euro pp hebben we een slaapplek, diner (met wijn) en ontbijt. We slapen op een kamer met een Vlaming en een Waal. Erg sneu voor de Waal want hij spreekt geen NL. Nu denken jullie: dat wordt feest bij de zusters, maar dat gaat niet gebeuren. Ze lopen hier niet in decolleté maar in een wit habijt, met een stevig touw erom heen (driedubbel geknoopt) en ze kijken streng. En het ergste is: we mogen er niet uit! Ik wilde met mijn vader de stad in, bier drinken. Alle deuren en poorten zitten op slot. Ik vroeg om een sleutel maar werd vermanend toegesproken dat het niet de bedoeling is om het klooster te verlaten. You can check out any time you like, but you can never leave!
Vandaag was een stuk minder heet. Er vielen zelfs een paar regendruppels, te weinig voor een regenjas. Ook het parcours was redelijk ontspannen, geen zelfkastijding hellingen. Er waren geen verleidingen op ons pad, dus dit wordt geen smeuïg verslag. We gaan vanavond wel bij de nonnen slapen, dus wie weet wat er nog gaat gebeuren. Er waren wel twee hindernissen opgeworpen op onze route: een brug over het spoor die er niet meer was en een wegopbreking. Maar daar vangen ze ons niet mee! Twee pelgrims met een perfect richtingsgevoel, voorzien van GPS en maps.me, laten zich niet verdwalen.
Ik kwam er gisteren niet aan toe, maar we bezochten een kerk met 15e eeuwse muurschilderingen van een dance macabre. De sleutel van de kerk moesten we eerst ergens ophalen. De dance macabre was geschilderd na de grote pestepidemie. Voor de dood is iedereen gelijk en in een macabere optocht wordt iedereen door zijn dood meegenomen: van paus, kardinaal, koning, edelman, soldaat en boer. Vandaag bezochten we een kerk met prachtige oude gebrandschilderde ramen, waarvan één van Maria, gemaakt in 1150. Mijn bierglazen gaan niet zolang mee. Onderweg komen we vaak onze apostel Jacob tegen, in het Frans Saint Jacques. In kerken, kapellen, beeldhouwwerken. Alles om de pelgrim de weg naar Santiago te wijzen. Vanavond kwamen we aan in Tours, we zitten in Midden-Frankrijk, ruim 900 km gefietst. We hebben 1/3 deel van de route achter de rug. We overnachten bij de zusters van de basiliek van St. Martin, midden in de stad. Voor 30 euro pp hebben we een slaapplek, diner (met wijn) en ontbijt. We slapen op een kamer met een Vlaming en een Waal. Erg sneu voor de Waal want hij spreekt geen NL. Nu denken jullie: dat wordt feest bij de zusters, maar dat gaat niet gebeuren. Ze lopen hier niet in decolleté maar in een wit habijt, met een stevig touw erom heen (driedubbel geknoopt) en ze kijken streng. En het ergste is: we mogen er niet uit! Ik wilde met mijn vader de stad in, bier drinken. Alle deuren en poorten zitten op slot. Ik vroeg om een sleutel maar werd vermanend toegesproken dat het niet de bedoeling is om het klooster te verlaten. You can check out any time you like, but you can never leave!
-
30 Mei 2017 - 19:31
Fleur:
mmmmm, tsja? wat ik daar nu van denken moet? aan de stoet (al dan niet weerstane) verleidingen komt maar geen einde...eerst serveersters, verpleegsters, apothekeressen, Brigitte Bardot-look-a-likes, en dan nu een overnachting in een Nonnenklooster? Waar de heren opgesloten zitten? Ik hoop en bid dat ze deze twee kanjers morgen hun weg weer willen laten vervolgen. (wat Jr niet weet, is dat ik de nonnen heb verzocht vanavond de deur op slot te doen, zodat ze niet ook nog Tours op stelten zouden zetten). Ben benieuwd naar de biecht in het verslag morgen! x. -
31 Mei 2017 - 12:22
Hans Wieleman:
Een leuk verslag Arie ik volg je
Een goede reis groeten Hans -
31 Mei 2017 - 17:56
Mark En Sandra:
Hee Aries, wat een fantastische tocht zijn jullie aan het maken. De foto waarin Arie junior vermanend wordt toegesproken door een strenge non is van grote klasse. Veel plezier!
Groetjes, San en Mark
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
