Dag 22, vrijdag 9 juni
Door: Arie jr
Blijf op de hoogte en volg Arie
09 Juni 2017 | Spanje, Pamplona
Vandaag veel beleefd, het wordt een lang verslag, vrees ik. Spanje is zò anders. Een relatief smalle bergketen scheidt Frankrijk van Spanje, desondanks zijn de verschillen enorm. Het landschap is anders, ruiger, spectaculairder. De vegetatie is anders, door enerzijds de rotsige ondergrond anderzijds het klimaat, dat warmer en droger is. De steden en dorpen zijn anders, de kerken zijn ouder, het is verder terug in de tijd. Het eten is anders, er wordt ontbeten in barretjes, avondeten pas na 20 uur. De vogels zijn anders, al veel gieren gezien. De mensen zien er anders uit, de taal is anders, krachtiger. Ik vind het erg jammer dat ik de taal niet spreek en dus niet met ze kan communiceren. Mijn vader kan zich gelukkig wel in het Spaans helpen. Engels spreken ze hier nauwelijks.
We vertrokken vanmorgen na het ontbijt te hebben genuttigd in een bar naast ons hotel. Het is de bedoeling om aan de bar te staan of op een hoge barkruk te zitten. Mijn Spaanse buurman had brood met warme tortilla. Ik wees en gebaarde dat ik dat ook wilde. Het smaakte verrukkelijk! Mijn buurman dronk er ook een glas bier bij maar dat leek me niet verstandig zo vlak voor het fietsen. Ik kan mij niet slingerend op de weg begeven. We reden weg door een breed dal van de rivier de Aragón, door een schilderachtig landschap van verweerde heuvels, rotsformaties en dorpjes die op een heuveltop zijn gebouwd. Op sommige stukken was er helaas veel passerend vrachtverkeer. Dat is wennen, vergeleken met de rustige Franse landweggetjes. Hierna reden we langs een 20 km lang stuwmeer. Op de droge stukken groeiden cipressen, op de meer vochtige plaatsen loofbomen. Alles is nog in het groen. En wat een vogelconcerten! Nachtegalen, wielewalen - nu met Spaans accent 'dudelju-os' - zanglijsters. Over de grasvelden scheren zwarte wouwen. We kwamen geen dorpen tegen, pas na 40 km troffen we een koffiebar aan. Hierna weer verder, heuvel op (lachend!), heuvel af (kickend!). Gepicknickt in Sanguesa, en daar een prachtige Romaanse kerk bezocht met een portaal met magnifiek beeldhouwwerk van het Laatste Oordeel: Christus die de zielen weegt en verdeelt in goeden die naar de hemel mogen en slechten die bestemd zijn voor de hel. Verder passages uit de bijbel, de apostelen, een opgehangen Judas. Aan weerszijden monsterachtige dieren en zelfs taferelen uit een Noorse legenda, meegebracht door pelgrims uit Scandinavië. Het is één groot stripverhaal voor de meestal analfabete middeleeuwse mens. Bijna 1.000 jaar later maakt het nog steeds indruk.
Hierna begaven we ons op een avontuurlijk stukje parcours, ongeveer 5 km lang, door een nauwe rivierkloof, over een grindpad dat is aangelegd op een voormalige trambaan en daarvoor een oude pelgrimsweg was. We gingen door 2 oude tunnels, pikdonker, door de rotswanden aangelegd. Bovenin de kloof cirkelden aasgieren die af en aan zeilden naar hun nesten in de steile rotswanden. Op een gegeven moment zag ik aan de schaduw dat er 1 vlak over mij heen vloog, geweldig was dat! Uit de kloof ging het vervolgens door glooiende heuvels met graanvelden, prachtig geel, afgewisseld door groene dalen en langs op heuveltoppen gelegen dorpen. Het was warm, rond de 30 graden. Helaas weinig voorzieningen, we moesten 100 km maken om bij een overnachtingsplek te komen. En wat een voor een plek! Stel je voor: een oud dorpje, smalle straatjes, een pleintje met een Romaans kerkje, met daartegenover een prachtige pelgrimsherberg, uit 1840. We werden hartelijk ontvangen, de fietsen mochten naar binnen, de bagage werd voor ons naar boven gedragen naar onze slaapkamer, en het bier werd gebracht. Wat een feest, leve de pelgrimage, ik ga pelgrim worden! Het enige wat nog ontbreekt om het geluk volmaakt te hebben is mijn pelgrimsvrouwtje uit Alkmaar. Als ik nu op het matje wordt geroepen bij het hoofd van onze pelgrimsorde, die zeer goed bevriend is met de pastoor van Mechelen, heb ik heel wat uit leggen en zal ik flink boete moeten doen om deze wereldse gedachten eruit te ranselen. Ik vind zelf 100 km op de fiets onder de hete Spaanse zon ruime compensatie.
We sloten de dag af in de naastgelegen bar, waar we met 5 andere pelgrims (mannen), 4 Spanjaarden en 1 Fransman, in 3 talen probeerden te converseren (Engels, Spaans en Frans), onder het genot van een doperwtensoep, asperges, cordon blue, kip, frites, koele rode wijn, nagerecht en koffie. En al dat eten en drinken voor €10 p.p.! Hasta mañana!
We vertrokken vanmorgen na het ontbijt te hebben genuttigd in een bar naast ons hotel. Het is de bedoeling om aan de bar te staan of op een hoge barkruk te zitten. Mijn Spaanse buurman had brood met warme tortilla. Ik wees en gebaarde dat ik dat ook wilde. Het smaakte verrukkelijk! Mijn buurman dronk er ook een glas bier bij maar dat leek me niet verstandig zo vlak voor het fietsen. Ik kan mij niet slingerend op de weg begeven. We reden weg door een breed dal van de rivier de Aragón, door een schilderachtig landschap van verweerde heuvels, rotsformaties en dorpjes die op een heuveltop zijn gebouwd. Op sommige stukken was er helaas veel passerend vrachtverkeer. Dat is wennen, vergeleken met de rustige Franse landweggetjes. Hierna reden we langs een 20 km lang stuwmeer. Op de droge stukken groeiden cipressen, op de meer vochtige plaatsen loofbomen. Alles is nog in het groen. En wat een vogelconcerten! Nachtegalen, wielewalen - nu met Spaans accent 'dudelju-os' - zanglijsters. Over de grasvelden scheren zwarte wouwen. We kwamen geen dorpen tegen, pas na 40 km troffen we een koffiebar aan. Hierna weer verder, heuvel op (lachend!), heuvel af (kickend!). Gepicknickt in Sanguesa, en daar een prachtige Romaanse kerk bezocht met een portaal met magnifiek beeldhouwwerk van het Laatste Oordeel: Christus die de zielen weegt en verdeelt in goeden die naar de hemel mogen en slechten die bestemd zijn voor de hel. Verder passages uit de bijbel, de apostelen, een opgehangen Judas. Aan weerszijden monsterachtige dieren en zelfs taferelen uit een Noorse legenda, meegebracht door pelgrims uit Scandinavië. Het is één groot stripverhaal voor de meestal analfabete middeleeuwse mens. Bijna 1.000 jaar later maakt het nog steeds indruk.
Hierna begaven we ons op een avontuurlijk stukje parcours, ongeveer 5 km lang, door een nauwe rivierkloof, over een grindpad dat is aangelegd op een voormalige trambaan en daarvoor een oude pelgrimsweg was. We gingen door 2 oude tunnels, pikdonker, door de rotswanden aangelegd. Bovenin de kloof cirkelden aasgieren die af en aan zeilden naar hun nesten in de steile rotswanden. Op een gegeven moment zag ik aan de schaduw dat er 1 vlak over mij heen vloog, geweldig was dat! Uit de kloof ging het vervolgens door glooiende heuvels met graanvelden, prachtig geel, afgewisseld door groene dalen en langs op heuveltoppen gelegen dorpen. Het was warm, rond de 30 graden. Helaas weinig voorzieningen, we moesten 100 km maken om bij een overnachtingsplek te komen. En wat een voor een plek! Stel je voor: een oud dorpje, smalle straatjes, een pleintje met een Romaans kerkje, met daartegenover een prachtige pelgrimsherberg, uit 1840. We werden hartelijk ontvangen, de fietsen mochten naar binnen, de bagage werd voor ons naar boven gedragen naar onze slaapkamer, en het bier werd gebracht. Wat een feest, leve de pelgrimage, ik ga pelgrim worden! Het enige wat nog ontbreekt om het geluk volmaakt te hebben is mijn pelgrimsvrouwtje uit Alkmaar. Als ik nu op het matje wordt geroepen bij het hoofd van onze pelgrimsorde, die zeer goed bevriend is met de pastoor van Mechelen, heb ik heel wat uit leggen en zal ik flink boete moeten doen om deze wereldse gedachten eruit te ranselen. Ik vind zelf 100 km op de fiets onder de hete Spaanse zon ruime compensatie.
We sloten de dag af in de naastgelegen bar, waar we met 5 andere pelgrims (mannen), 4 Spanjaarden en 1 Fransman, in 3 talen probeerden te converseren (Engels, Spaans en Frans), onder het genot van een doperwtensoep, asperges, cordon blue, kip, frites, koele rode wijn, nagerecht en koffie. En al dat eten en drinken voor €10 p.p.! Hasta mañana!
-
10 Juni 2017 - 01:03
Paul :
Los wielwalos? :D -
10 Juni 2017 - 04:59
Joke:
Goede morgen heren, het is werkelijk fantastisch dat jullie zo doorgaan.
Pelgrimbikkels, super en ook flink afzien lijkt mij als ik het prachtige verslag lees.
Eigenlijk te warm lijkt mij -
10 Juni 2017 - 13:33
Ronald:
Cerveza en vino rojo zijn de belangrijkste Spaanse woorden die je moet kennen. Heb je daar nu ook nog Amigos de la bicicleta? -
10 Juni 2017 - 16:54
Fleur:
Pelgrimsvrouwtje? Dat klinkt mij te veel als vrouwtje Piggelmee. Was dat niet een nare toverkol of karig kabouterwezen? Volgens mij liep het in elk geval slecht met haar af. Ik stel voor die term nooit meer te gebruiken. Waarom niet à la Moslim / Moslima voortaan Pelgrim / Pelgrima?
En de Pelgrima's die jullie hebben achtergelaten in jullie thuislanden, willen zich maar al te graag aansluiten bij de Orde der Broeders en Zusters in de Geneugten des Levens, zolang de kloosterbieren en de Gewijde Wijnen maar blijven vloeien. Dan willen we jullie ook best volgend jaar vergezellen op jullie Pelgrimage. Maar voor we bereid zijn de Kloostergelofte af te leggen, stellen we twee voorwaarden: 1. Voor ons geen stapelbedden in jeugdherbergen en 2. Jullie regelen voor ons allebei een opgevoerde E-bike. We verheugen ons nu al! -
11 Juni 2017 - 09:09
Loes:
Drie, Fleur (de Heilige Drieëenheid): de derde is, geen temperaturen boven de 25 graden! Dan gaan we ervoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
