Dag 15: Van Ourense naar Pontevedra, 118 km
Door: Arie jr
Blijf op de hoogte en volg Arie
09 Juni 2019 | Spanje, Pontevedra
We hebben vanmorgen de camino verlaten. We willen namelijk eerst naar Finisterre. Finisterre, letterijk einde van het land, ligt aan de Atlantische Oceaan, 120 km ten westen van Santiago. Volgens de legende is St Jacobus hier aan land gekomen. Veel pelgrims die naar Santiago gaan, reizen door naar Finisterre. Omdat wij daar 2 jaar geleden geen tijd voor hadden, gaan we dat nu doen. Daartoe moesten we de camino verlaten en dat vond onze beschermheilige niet leuk. Hij stuurde ons vanmorgen bij het verlaten van Ourense naar de verkeerde kant van de rivier. Na 12 km bleek de brug over de rivier die wij over moesten steken, verboden voor fietsers. Er ging een snelweg overheen. We moesten dus weer terugfietsen naar Ourense en daar de rivier oversteken. 24 km voor niets gereden. En daarom besloten we te laten zien dat met Arie en Arie niet te sollen valt. We deden net alsof de 24 km niet in onze benen zat en legden de afstand naar Portevedra, een stad aan de kust, zonder klagen af, ook al was dat bijna 120 km inclusief een gemene lange klim, 17 km lang, de zwaarste toe nu toe.
Hongerig kwamen we net voorbij de klim een restaurant tegen, langs de weg, dat er aan de buitenkant niet uitzag maar binnen vol zat met Spaanse families die uitgebreid aan het lunchen waren. In de keuken werden diverse vleessoorten gegrild op open vuur. Vanaf dit punt wordt vegetarische lezers de keuze geboden om de volgende passage over te slaan.
Wij namen aan de bar plaats want er was nog geen tafeltje vrij. Daar kregen we als voorbereidend hapje, tapas geheten, een schaaltje zwijnenoren in cayennepeper. Ons werd uitgelegd dat dit geldt als een plaatselijke specialiteit dus weigeren was geen optie. Ge zult geen spijzen weigeren die ge krijgt aangeboden, staat in ons vademecum voor pelgrims. Ik krijg het bijna niet uit mijn pen maar de zwijnenoren waren ver-ruk-ke-lijk. Ook de halve kip die daarna volgde was om je vingers bij af te likken. Ik denk dat ik sinds mijn 18e geen kip heb gegeten. Het spijt me voor deze kip dat uitgerekend zij mijn pad had gekruist. Mijn vader genoot van diverse andere soorten eten van niet-vegetarische aard. We trokken de belangstelling van de Spaanse familie naast ons. Ze vertelden mij dat zij 1 keer per maand met de familie, opa en oma incluis, hier uitgebreid lunchen. Kortom, het was een gezellige boel en wij kwamen langzaam op krachten zodat we onze tocht vol energie konden vervolgen.
We hebben vandaag 3 mijlpalen bereikt. We hebben deze dag meer dan 100 km afgelegd. We zijn de 1.000 km gepasseerd. En we hebben de westkust van Spanje bereikt. Morgen begint onze laatste week!
Hongerig kwamen we net voorbij de klim een restaurant tegen, langs de weg, dat er aan de buitenkant niet uitzag maar binnen vol zat met Spaanse families die uitgebreid aan het lunchen waren. In de keuken werden diverse vleessoorten gegrild op open vuur. Vanaf dit punt wordt vegetarische lezers de keuze geboden om de volgende passage over te slaan.
Wij namen aan de bar plaats want er was nog geen tafeltje vrij. Daar kregen we als voorbereidend hapje, tapas geheten, een schaaltje zwijnenoren in cayennepeper. Ons werd uitgelegd dat dit geldt als een plaatselijke specialiteit dus weigeren was geen optie. Ge zult geen spijzen weigeren die ge krijgt aangeboden, staat in ons vademecum voor pelgrims. Ik krijg het bijna niet uit mijn pen maar de zwijnenoren waren ver-ruk-ke-lijk. Ook de halve kip die daarna volgde was om je vingers bij af te likken. Ik denk dat ik sinds mijn 18e geen kip heb gegeten. Het spijt me voor deze kip dat uitgerekend zij mijn pad had gekruist. Mijn vader genoot van diverse andere soorten eten van niet-vegetarische aard. We trokken de belangstelling van de Spaanse familie naast ons. Ze vertelden mij dat zij 1 keer per maand met de familie, opa en oma incluis, hier uitgebreid lunchen. Kortom, het was een gezellige boel en wij kwamen langzaam op krachten zodat we onze tocht vol energie konden vervolgen.
We hebben vandaag 3 mijlpalen bereikt. We hebben deze dag meer dan 100 km afgelegd. We zijn de 1.000 km gepasseerd. En we hebben de westkust van Spanje bereikt. Morgen begint onze laatste week!
-
10 Juni 2019 - 11:04
Floris:
Hey pelgri,
Tjonge, hoog tijd dat ik ook eens reageer. Drukte aan het thuisfront van de banale soort (drukdrukdruk en dat soort flauwiteiten). En terwijl jullie Christelijke beproeving gaande was, zat ik hier in Mariahoeve midden in de Ramadan, dat is ook bikkelen hoor.
Het doet me deugd dat de toon van de verhalen - hoe anders dan de vorige pelgrimage, waarvan de me-too-rechtszaken nog steeds hangende zijn - beschaafd en fatsoenlijk is. Het zou zo in de ANWB-Kampioen kunnen. Minder drank, en opmerkelijker nog: minder lust. De vleselijkheden beperken zich overwegend tot orale ingestie. Op zich nog steeds aanleiding tot enige zorg, want voor een vegetariër is het consumeren van het dierenrijk in ruime zin misschien wel verwerpelijker dan het zich verlekkeren aan slechts de helft van alleen de eigen soort daarbinnen. Maar goed, misschien dat een toekomstig derde expeditie soelaas kan brengen. Er blijft altijd wat te leren immers...
Het is al een hele vooruitgang dat de nonnetjes en serveersters veiliger over straat kunnen dan de vorige keer. Die inderhaast geplaatste verkeersborden ter advisering aan de locals om ten alle tijde 1,5 m van de losgeslagen hollandse pelgriminelen te blijven, blijken gelukkig tot dusver overbodige voorzorgsmaatregelen. Al zou de aanhoudend overmatige vleesconsumptie het biologisch systeem van de vegetariër nog danig kunnen ontregelen en een terugval tot het zo gevreesde wangedrag kunnen triggeren. Zo heb ik mijn twijfels of de terugkerende verslagen van "vogels" (ahum) niet metaforisch opgevat moet worden, als een soort Tempeliers-codetaal, waarvan alleen de ingewijden de juiste betekenis doorgronden. Ik ken de pappenheimer in kwestie immers langer dan vandaag... Spanje kan pas echt weer opgelucht ademhalen als de Arie's zich weer buiten de landsgrenzen bevinden.
Pero toda locura en un pequeño palo, espero que tengas un buen viaje, disfrutando el tiempo juntos y las maravillosas experiencias!
Saludos, valientes hombres!
-
10 Juni 2019 - 14:29
Wiel:
Dat was een flinke dag als lees wat de afstand was. Nou petje af voor julie . Ik hou me wel op het culinaire vlak. Als ik lees dat je zwijneooren hebt gegeten Arie en ik kalfsdarmen in Corsica dan hebben we wel raakvlakken hahahaha.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
